zaterdag 18 december 2010

Warme herinneringen aan een een koude tijd.

Een koude snijdende wind jaagt door de straten, vergezeld van evenzo koude neerslag. Maastricht rond de Kerst. Haastige mensen doen haastig inkopen; het weer nodigt niet uit om de omgeving en haar boodschap van deze tijd op te nemen. Enkele mensen schijnen echter niet zo gehaast te zijn. Waarom ook. Hun dagen zijn als alle anderen. Maar hoe zit 't dan met Kerstmis? Extra wrang: verstoten, een lege maag in een tijd van plenty, maar vooral de teloorgang van de hoop.  Juist in deze tijd, waar 't nergens anders over gaat, delen zij niet mee. Ze hebben namen, een geschiedenis, een identiteit. Dat is 't dan in de meeste gevallen ook wel. In de statistieken worden ze wel geteld. Net als destijds Maria en Jozef. Verkerend in nood, koud en hongerig. Vooral geraakt echter door de geestelijke kilte. 'We zitten vol', `Voor jullie is geen plaats´ of erger, niet eens de moeite nemen om te openen. Zonder ´t ware verhaal achter de persoon te kennen. Niet alles is wat ´t lijkt. Misschien dat een kleine maar oprechte Kerstgedachte de weg kan openen naar datgene wat we toch eigenlijk allemaal willen. Warmte, en deze delen met anderen. Onvoorwaardelijk.

Voor de mensen van het Leger: herbergiers en meer.

donderdag 16 december 2010

Diamantjes van weleer.

Vanochtend, zoals zo'n beetje gebruikelijk op donderdag, een half dagje vrijwilligerswerk in een zorgcentrum. Bewegingsactiviteiten voor onze voorgangers in de tijd. Zoals wij zijn, zijn zij geweest. In voor- en tegenspoed, met mee- en tegenvallers, balancerend op het koord van het leven. Sommigen bezoek ik op hun kamertje, ff herinneren aan de 'gym'. Verwarming hoog, soezend in een fauteuil, al dan niet mijmerend over de dingen die voorbij zijn, leven m'n klantjes op. Niet voor de gym, o nee, maar voor iemand die voor korte tijd naar ze luistert. Zonder haast. Met gepast respect. Zij allen zijn net zo oud geweest als ik nu ben, met een eigen zelfstandig leven. Confrontatie met m'n eigen toekomst. Met wat fotootjes van dierbaren die ontvallen zijn. M'n diamantjes van weleer. Weleer? Nee, ook nu nog, misschien nog mooier door de ingekapselde levenswijsheid, opgesloten in een doorleefd lichaam. En als je ze hoort vertellen, zie je door hun ogen de prachtige schittering van een unieke diamant, geslepen en gepolijst door 't leven zelf.
Droom je werkelijkheid maar heerlijk door, m'n diamantjes, dank jullie wel!

maandag 6 december 2010

"Carry on", Crosby, Stills, Nash and Young.

De wat jongere bloggers zal 't wel niet zo veel zeggen, maar de mensen in 'rijpe volwassenheid' zullen met een glimlach terug kijken naar de periode waarin het muziekspektakel Woodstock een statement zette.
Zo nu en dan, om wat rust en bezadiging in m'n hoofd te krijgen, luister ik naar muziek uit deze periode, toen ik nog haar had om er bloemen in te dragen.

Back to reality. De aangehaalde muziek is voor mij niet alléén van waarde, ook de boodschap is voor mij evident.: .........carry on...........ga door.........geef niet op..........! Zeker als je in relatie tot je verleden bezig bent met een come-back. De schaduw van je geschiedenis volgt je overal, zeker in 't licht, waar schaduwen immers ook het meest zichtbaar zijn. Kun je natuurlijk altijd in het duister blijven, maar dan mis je de pracht van het leven met al haar kleuren en diversiteiten. Dat is 't mij absoluut niet waard, dus luister ik nog maar 'ns naar het prachtige "Carry on".

zondag 5 december 2010

"Zoals de ouden zongen.........."

Gistermorgen flink geïrriteerd geweest en dit ook uitgesproken. Fitness-instructeurschap is geen betaalde vrijetijdsbesteding waarin je je kunt bewegen zoals je zelf verkiest. Met je armen over elkaar wat populair staan te doen behoeft echt geen diplomering. Wat 't verschil maakt is je attitude en ethos. Je bent er om mensen bij te staan in de beoefening van hun sportieve activiteiten en zo nodig tactvol te corrigeren. Miste dat gegeven weer eens in een betreffend sportcentrum. Gelukkig heeft m'n communicatieve vaardigheid zich de laatste jaren positief ontwikkeld zodat de persoon in kwestie, samen met deze blogger, samen weer door één deur konden na een goed gesprek.

Vandaag weer zo'n heerlijke lazy sunday; stukje gejogd en m'n energie een beetje doorgegeven aan m'n stootzak. Verder wat zakelijke dingetjes behartigd en m'n lieverd een extra aai over de bol gegeven. Spectaculair zal 't vandaag wel niet meer worden, dus wens ik U alvast een prettige voortzetting van Uw leven toe. 

zaterdag 4 december 2010

Terug op de doorgaande weg.

       Heeft nogal wat voeten in aarde gehad, maar sta weer op de geplande route naar het doel dat de meeste mensen tevreden en rijk maakt. Huisje, boompje, beestje. Meer cliché kan bijna niet, maar de gedachte achter deze drie woordjes is onbeschrijflijk, vooral door lange ontbering.
       Lang, heel lang geleden ging 't mis, en goed ook. Misschien ga ik daar ooit via dit blog dieper op in, maar de juiste tijd is nog niet aangebroken.

       De laatste tijd veel tijd en energie gestoken in een stukje professionalisering van m'n passie, de sportbeoefening die tegenwoordig onder het hoofdstuk fitness valt. M'n liefde voor "fight"-sports valt daarmee goed te combineren. Daar later meer over. Op dit moment sla ik de toetsen door het bord heen om m'n blogsite up te daten om in een verder verloop jullie mee te kunnen laten delen in het wel en wee van de mens achter z'n sport, vooral het fight-element zal een heel ander perspectief krijgen.......

zaterdag 20 november 2010

tijdgolven

De tijd, eigenlijk een hulpmiddeltje om ons leven te structureren, is vrij relatief. Vervelende dingen lijken langer te duren dan prettige, ook al is het aantal eenheden exact gelijk. Een kwartiertje tandarts duurt gevoelsmatig veel langer dan dezelfde 15 minuten in je favoriete kroeg.

Maar met een beetje positieve instelling kun je leuke en minder leuke momenten dichter bij elkaar brengen. Maak er een recept van. De meest onmogelijk lijkende ingrediënten kunnen samen een onverwacht fantastisch gerecht opleveren. Zeker als je de ingrediënten zelf niet kunt kiezen.

'Gooi je slechte en goede ervaringen in een doorzichtige kom. Roeren en op smaak brengen met toe-
 voegingen die je samen met anderen ontwikkeld hebt om te groeien. Als finishing touch een beetje
 persoonlijke goodwill en het gerecht van dit moment is klaar'.

Hoe 't heet? .......JIJ.......